Alyssa L. Foster

Tożsamość: Alyssa Layla Foster
Wiek: 27 I 226 - 27 lat
Przynależność: Ponad głowami
Zajęcie: Naukowiec - wynalazca
Rozdanie kropek:

• Wiedza o świecie (fizyka) ΟΟΟ
  
• Spostrzegawczość ΟΟ
  
• Niezłomność Ο
  
• Obsługa sprzętu Ο
  
• Myśl przełomu ΟΟΟ
  

Poziom obłąkania: Poczytalność

Opis postaci: Alyssa zdecydowanie należy do tych urodziwych kobiet, choć niespecjalnie przejmuje się swoim wyglądem. Nie stroi się, nie maluje - chyba, że musi wziąć udział w ważnym dla rodziny wydarzeniu, ale wtedy matka przysyła kogoś, kto za nią wybierze kreację, ułoży jej potargane, długie, lśniące, kasztanowe włosy, upudruje upstrzoną piegami i drobnymi pieprzykami twarz, umaluje długie, gęste rzęsy i przeprowadzi wszystkie pozostałe bezsensowne zabiegi, czyniąc z niewyróżniającej się zbyt dziewczyny oszałamiającą piękność. Choć cechuje się ładną, smukłą figurą i oszczędnymi ruchami pełnymi gracji, jest wyjątkową niezdarą. Zawsze chodzi z głową w chmurach i zdarza jej się nie zauważyć przedmiotów i ludzi na swej drodze, nie przywiązuje też większej wagi do nieistotnych szczegółów, co czyni ją roztrzepaną bałaganiarą. Nie uśmiecha się często, ale gdy już to robi, cała jej twarz się rozjaśnia - od wygiętych lekko pełnych warg, przez zarumienione policzki z drobnymi dołeczkami, po szaroniebieskie, lśniące oczy.
Jest dobrze wychowana, a jednak trudna w obejściu. Choć zwraca się do innych najczęściej z chłodną uprzejmością, jest bardzo bezpośrednia - nie lubi tracić czasu i wyrażać się niejasno. Porzuca więc subtelność, ku zgrozie całej rodziny, na rzecz naturalnej prostolinijności. Jest także niezwykle racjonalna i choć nieobce są jej namiętności serca, najczęściej dotyczą one przedmiotów martwych - jak ekscytujące nowinki techniczne, dalece bardziej interesujące niż inni ludzie. Oczytana i niezwykle inteligentna, posiada własne zdanie i nie obawia się go wyrażać; cechy te sprawiają, że wśród innych ma opinię dziwaczki, czym zupełnie się nie przejmuje. Dobrze zna siebie, wie, czego chce od życia i jest zdeterminowana, aby to osiągnąć. Świadomie łamie konwenanse i dostrzega, że wyprzedza swoje czasy w każdy możliwy sposób. Odznacza się niespotykaną niezłomnością i siłą charakteru; bywa jednak przekorna, cyniczna i arogancka, przez co nie jest najpopularniejszą osobą w towarzystwie.

Widmo przeszłości: Wychowanie w kochającej, ciepłej rodzinie sprawiło, że choć nie jest bliska temu, kim wedle przyjętych norm powinna być, ani kim jej rodzice (w szczególności ojciec, młodszy brat głowy rodu) chcieliby, żeby była, niezwykle ceni sobie rodzinne więzy. Mimo że Fosterowie mieli trudności z zaakceptowaniem, że wychowanie jej na przykładną, młodą damę z dobrego domu (choć tańczy, jeździ konno i wie, do czego służy każda część zastawy stołowej), nie przyniosło skutku, a zdolności manualne, w szczególności wpajany jej od dziecka rysunek, wykorzystywała do szkicowania coraz to nowszych urządzeń i planów technicznych, nigdy nie odbierali jej dostępu do edukacji i nie zamykali przed nią drzwi. Być może wiązało się to z tym, że Alyssa absolutnie nie przyjmowała słowa "nie". Niezłomnie potrafiła marudzić i wiercić dziurę w brzuchu rodzicom, póki nie dostała, czego chciała, w końcu przyzwyczajając ich do tego, że lepiej od razu jej na coś pozwolić, aby uniknąć godzin lub dni męczarni. I tak dziewczyna odebrała podstawowe wykształcenie ogólne, takie, jak chłopcy w jej wieku, co już czyniło ją posiadaczką większej wiedzy, niż inne dziewczęta. Nosiła spodnie w odróżnieniu do jej rówieśniczek i jeździła pociągami, zamiast przechadzać się po galeriach sztuki - maszyny od zawsze ją fascynowały zdecydowanie bardziej niż obrazy, choć nie umniejsza wartości kultury; przynajmniej tyle zostało jej z wychowania w rodzie Fosterów. Jednak nie zatrzymała się w tym miejscu. Dzięki prywatnym nauczycielom najlepszym z najlepszych, poznała wyższą matematykę, fizykę i chemię, co pozwoliło jej prowadzić badania na własną rękę, zgłębiając każdą dziedzinę, jaka ją interesowała.
Ona uczyła się, a młodość przemijała. Gdy tylko wkroczyła w swoje lata dwudzieste, matka (z żarliwym błogosławieństwem ojca) zapalczywie zaczęła szukać jej męża, obawiając się, że jej córka zostanie starszą panną - a na taki skandal towarzyski nie mogła sobie przecież pozwolić. W ten sposób Alyssa musiała odrywać się od odkrywania nowych wspaniałości nauki w niektóre wieczory, by zamiast tego spędzić je na nudnych schadzkach z potencjalnymi kandydatami na męża. Żaden nie wywarł na niej wrażenia - żadnemu z nich również ona nie przypadła do gustu. Nie wdzięczyła się, nie śmiała z ich kiepskich dowcipów i nie udawała, że interesowało ją to, co mówili - zamiast tego sama wolała mówić, często tak się zapędzając we własnym monologu, że nawet nie zauważała, że młodzieniec spędzał resztę kolacji w milczeniu, a ich przyzwoitka wznosiła oczy do nieba.

Koncepcja: Alyssa to osoba, która choć ma wrażenie, że urodziła się w złym miejscu, czasie i ciele (w końcu mężczyznom jest znacznie łatwiej), próbuje zmienić świat na lepsze. Jest idealistką, której życiową misją jest ułatwienie życia innym ludziom przez wynalezienie wielu wspaniałych rzeczy - w szczególności fascynują ją zjawiska elektryczne, które mogłyby usprawnić Polis - a także poprzez działania prowadzące do wyzwolenia kobiet, dania im praw równych mężczyznom. Jednocześnie chciałabym, aby życie ją poturbowało; jak na razie żyje w odizolowanej bańce i choć wie, że wiele ludzi żyje w nędzy, nie dociera do niej jeszcze, że być może sama świata nie naprawi (myślę np. o utrudnianiu jej przez innych rozpowszechnienia rewolucyjnej technologii). Dodatkowo jest panną na wydaniu, której "termin ważności" zbliża się ogromnymi krokami, więc jej ojciec mógłby wżenić ją politycznie do rodziny, z którą należałoby poprawić stosunki, gdyby musiał.

Wyglądu użycza: Emma Watson